به گزارش خبرنگار مهر، مهدی گرامی شیرازی ظهر یکشنبه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: استفاده از ظرفیت‌های داخلی برای توسعه تولید در پالایشگاه به عنوان یک اصل در دستور کار بوده و به موفقیت‌های خوبی دست یافته‌ایم.
وی از تولید روزانه ۶۰ میلیون متر مکعب گاز شیرین، ۳۷۰ تن گوگرد و ۷۲ هزار بشکه میعانات گازی در پالایشگاه دوم پارس جنوبی خبر داد و اضافه کرد: طی سال‌های گذشته مشکل خاصی در حوزه تولید نداشتیم و میزان تولید در دو مرحله به میزان ۱۰ و ۱۳ درصد افزایش یافته است.
مدیر پالایشگاه دوم مجتمع گاز پارس جنوبی بیان کرد: بومی‌سازی قطعات را به عنوان یک برنامه و اولویت در دستور کار داریم و انواع شیرهای کنترلی، شیرهای اضطراری، قطعات کمپرسور و قطعات پمپ‌ها بومی‌سازی شده است.
وی به استفاده از ظرفیت صنایع داخلی و تولیدکنندگان بومی اشاره کرد و ادامه داد: در شرایطی که امکان تأمین برخی از قطعات را نداشتیم، با اتحاد صنعت و پالایشگاه نیازها را تأمین و مرتفع کردیم.
گرامی تصریح کرد: با کمک طراحان داخلی، شرکت‌های دانش بنیان، پارک‌های علمی و فن آوری، فن بازارها و دانشگاه‌ها هر قطعه‌ای که در فرآیند تولید پالایشگاه به آن نیاز داشتیم را تولید کردیم.
مدیر پالایشگاه دوم مجتمع گاز پارس جنوبی با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته در مسیر خودکفایی، خاطرنشان کرد: سرمایه گذاری و برنامه ریزی لازم برای تولید قطعات در داخل کشور صورت گرفته است.
عملیات توسعه پالایشگاه دوم شامل فازهای ۲و۳ میدان گازی پارس جنوبی در سال ۱۳۷۶ به شرکت توتال فرانسه واگذار شد و در شهریور سال ۸۱ با همکاری مؤثر متخصصین و نیروهای کارشناس شرکت ملی گاز به طور کامل راه اندازی و در ۲۶ بهمن ماه سال ۸۱ با حضور رئیس جمهور وقت به بهره برداری رسید.
در این گاز از دو سکوی سر چاهی برداشت و به صورت سه فازی شامل گاز، میعانات گازی و آب به وسیله دو خط لوله زیر دریایی ۳۲ اینچ به فاصله ۱۰۵ کیلومتر به خشکی منتقل می‌شود.
در ابتدا، این پالایشگاه با ظرفیت شیرین سازی ۵۰ میلیون متر مکعب گاز در روز راه اندازی شد و در سال ۱۳۸۴، پس از انجام مطالعات مهندسی و شبیه سازی، ظرفیت شیرین سازی به ۵۷ میلیون متر مکعب افزایش یافت.
این ظرفیت مجدداً مورد بررسی قرار گرفت و در سال ۱۳۹۱ به ۶۰.۵ میلیون متر مکعب در روز رسید. در حال حاضر نیز در صورت تأمین خوراک لازم، قادر خواهد بود میزان ۶۰.۵ میلیون مترمکعب گاز را به صورت روزانه شیرین سازی و به شبکه سراسری تزریق کند.
پس از جدا سازی گاز از خوراک دریافتی در واحد جداسازی، گاز H2S آن در واحد شیرین سازی گاز و رطوبت همراه آن در واحد نم زدایی جدا شده و نقطه شبنم گاز نیز در واحد تنظیم نقطه شبنم تنظیم می‌شود. مرکاپتان همراه گاز نیز به همراه فرایند تنظیم نقطه شبنم حذف می‌شود. حاصل این فرایند گاز تصفیه شده است که از طریق توربوکمپرسورها به خط سراسری تزریق می‌شوند.
پس از جدا سازی مایعات هیدروکربنی از خوراک دریافتی در واحد جداسازی، نیاز است تا فشار بخار این ترکیبات تنظیم شده و ترکیبات ناخواسته همراه نیز حذف شوند. برای این منظور میعانات گازی پس از عبور از دو واحد تثبیت میعانات گازی و جداسازی آب و ترکیبات ناخواسته آن و همچنین تنظیم فشار بخار به مخازن ذخیره سازی جهت صادرات منتقل می‌شوند.
گاز H2S جدا شده از گاز در واحد شیرین سازی، پس از عبور از واحدهای بازیافت گوگرد از طریق فرایند Claus به گوگرد مایع تبدیل شده و در نهایت به واحد گرانول سازی منتقل و به گوگرد جامد ( بصورت دانه بندی شده) تبدیل می‌شود. این محصول از طریق کامیون به انبار گوگرد منتقل و از آنجا صادر می‌شود.
نظر شما